"Technische dingen bijbrengen geeft energie"

Erin gerold

Werken bij het spoor, het was niet Arnes droom. Hij is erin gerold. “Op het VWO kon ik mijn draai niet vinden. Ik was een té actief persoon en ben toen lekker gaan werken. Eerst als inkoper op een plantenveiling, toen als vakbekwaam hovenier en vervolgens bij een bestratingsbedrijf. Uiteindelijk werd ik daar mede-manager en samen met mijn baas stuurden we negentig man aan.”

Na een bedrijfsbeëindiging begon hij voor zichzelf: damwanden zetten, houten beschoeiingen plaatsen, groenwerkjes doen, bestrating, etc. “Voor Molhoek heb ik toen een werkje in Den Haag aangenomen. Op een avond werd ik gebeld door de directeur, of ik de uitvoering kon begeleiden. Het werk was niet goed voorbereid. Met wat tegenzin heb ik ingestemd voor een week, maar sindsdien ben ik nooit meer weggegaan. In 2018 kwam ik in vaste dienst.”

Grappig is dat zijn vrouw Christy sinds vorig jaar ook bij Molhoek Infratechniek werkt. Op de HR-afdeling is ze het aanspreekpunt voor Strukton. “De voorwaarde was dat ik niks met haar te maken zou krijgen”, zegt Arne lachend. “Dat is niet helemaal gelukt, maar we kunnen werk en privé goed gescheiden houden.”

Opleiden

Een groot deel van de tijd steekt Arne in het opleiden van nieuwe uitvoerders. Ook organiseert en geeft hij elk jaar de winterschool.

“De jongens technische dingen bijbrengen, is heel erg leuk. Als je dan na een tijdje ziet wat ze allemaal al kunnen… daar krijg ik energie van. We selecteren de sollicitanten echt op motivatie. Je hoeft niet alles al te kunnen, als je maar wil.

Sinds afgelopen jaar heb ik ook alle ‘buitenjongens’ onder mijn hoede, zo’n twintig man. Dat is weer een andere uitdaging. Je hebt ze keihard nodig voor het grondwerk, maaien en kranen besturen. En ik help ze ook graag met persoonlijke dingen, zoals het invullen van weekstaten.”

Softer

Moeilijke zaken zijn er zeker ook. “Dat de wereld steeds softer wordt, vind ik soms best lastig. Het managen van mensen is totaal anders dan 20 jaar geleden. Toen ik net begon, kon ik nog wel eens iemand flink aanspreken. ‘Je gaat het gewoon zó doen, en klaar!’ Nu ligt dat gevoeliger. Een hand op iemands schouder kan al als ongewenst worden gezien. Dus moet je zoeken naar een balans: Je moet de mensen tevreden houden, maar soms moet je ook een streep trekken; niet alles kan. Dat is de kunst, hoe houden we de club bij elkaar?”

Toekomst

“Verder doe ik de grote, integrale projecten met Strukton, zoals in Delft, Rotterdam, Amsterdam. Je moet dan veel technisch nadenken om gericht en ook slimmer te werken. Waar kun je besparen én behoud je de kwaliteit en de duurzame aanpak? Dat is hard nodig. Het is een sport zo effectief mogelijk te werken en andere disciplines te ontzorgen. Het gevoel dat je het met elkaar doet, vind ik fantastisch.

In de toekomst wil ik meer de managementkant op. Bij de Molhoek-guys, want daar ligt nog voldoende uitdaging. Wij zijn een unieke, hechte club. Niemand is een nummer. Iedereen voelt zich betrokken; bij het bedrijf én bij elkaar. Daar wil ik graag deel van uitmaken.”